Τον άνθρωπο που θα σε έκανε ευτυχισμένο τον είχες και τον άφησες να φύγει.

Μια χαρά· μια χαρά ζωές, μια χαρά σχέσεις, μια χαρά δουλειές, μια χαρά καθημερινότητες. Τα βολέψαμε όλα οι άνθρωποι πίσω από δύο τόσες δα λέξεις. Το «μια χαρά» άλλωστε είναι εύκολο, ήσυχο, πληρώνει λογαριασμούς, δε σε κουράζει, γι’ αυτό και το καλοδεχτήκαμε και το αφήσαμε να μας κουμαντάρει τις ζωές ύπουλα, μέσα στην τόση φαινομενική…

Μεγαλώνω ρε γαμώτο. Κι όποια με διαβάζει, την διώχνω..

Κάποτε φοβόμουν ότι θα μεγαλώσω. Θα μεγαλώσω και θα αλλάξω. Μετά φοβόμουν ότι δεν θα προλάβω να μεγαλώσω. Ότι δεν θα προλάβω να ζήσω. Και τώρα; Τώρα μεγαλώνω και δακρύζω. Γιατί δεν έχω κάτι να φοβάμαι. Δεν φοβάμαι μήπως αλλάξω ή μήπως δεν ζήσω. Δεν έχω κάποια σκέψη να με φοβίζει. Παρά μόνο τον ίδιο…

Μην επιτρέπεις σε κανέναν να σε θυμάται όποτε τον βολεύει.

​ Πάντα με ενοχλούσαν οι περαστικοί, τόσο που σταδιακά άρχισα να αναπτύσσω μια αλλεργία απέναντί τους. Όχι αυτοί στο δρόμο, στο λεωφορείο ή το καφέ, αυτοί είναι αδιάφοροι και κάποιες φορές χρήσιμοι για να ρωτήσεις κατά πού πέφτει καμιά οδός ή να ζητήσεις καρέκλα και φωτιά αν ξεμείνεις από αναπτήρα. Μα ως εκεί, οι περαστικοί…

Πάντα θα πονάς για τον άνθρωπο που αγάπησες πραγματικά.

​ Αλήθεια, δε σας έχει τύχει ποτέ να πηγαίνουν όλα κατά διαόλου κι όταν πέφτετε για ύπνο να ονειρεύεστε πάντα τον ίδιο άνθρωπο;  Kι όμως συμβαίνει κι όποιος πει το αντίθετο ψεύδεται! «Το υποσυνείδητο» λένε κάποιοι. «Τυχαίο» λένε οι περισσότεροι. Υπάρχουν κι εκείνοι που δεν τολμούν να το ομολογήσουν καν στον ίδιο τους τον εαυτό…

Φεύγω μήπως και βρω αυτό που μου έδειξες ότι υπάρχει.

​ Το πέρασμά σου ξέπλυνε τις πληγές του παρελθόντος μου. Η παρουσία σου στη ζωή μου συνέβη για κάποιο λόγο, όπως άλλωστε όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Ήρθες όταν η καρδιά μου είχε νεκρώσει και μου έδειξες ότι δεν την ξέκαναν οι φουρτούνες, ότι μπορεί να ξαναερωτευτεί και μάλιστα πιο πολύ. Τόσο που να με…

Να μάθεις να φεύγεις από εκεί που δεν ξέρεις γιατί βρίσκεσαι.

​Έχεις άραγε αναρωτηθεί ποτέ πόσα κρακ έχει κάνει η καρδιά σου και πόσα ακόμα μπορεί να αντέξει. Κρακ από αυτά που πάντα σου δημιουργούν οι άλλοι επειδή ένα πρωί ,όλα όσα ένιωθαν, τους τελείωσαν, τους πίεσαν και με την ίδια ευκολία που ξαφνικά το ανακάλυψαν, με την ίδια ευκολία αδειάζουν και εσένα, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς τύψεις…

«Αν με σιχαίνεσαι…Τα κουβαδάκια σου και σ’ άλλη παραλία!»

Αυτό θα σου έλεγε ο σκύλος της εικόνας αν μπορούσε να μιλήσει. Σε λίγες μέρες θα είναι και επισήμως καλοκαίρι. Για τους περισσότερους το καλοκαίρι σημαίνει θάλασσα, στιγμές χαλάρωσης και πολλές πολλές βουτιές!  Για όσους πάλι έχουν κάποιον τετράποδο φίλο στην παρέα, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Η εξόρμηση στην παραλία συνεπάγεται άγχος να βρεθεί…